Тозанашр
ХУСУСИЯТИ ЭКОЛОГИЯИ ИҶТИМОӢ ВА МУҲИТИ ЗИСТ
МУАЛЛИФ: Иброҳимов Эркинҷон Ҳасанович, н.и.и., дотсенти кафедраи географияи иқтисодӣ ва демографияи МДТ «ДДХ ба номи акад. Б.Ғафуров» (Тоҷикистон, Хуҷанд)
РАҚАМИ ЖУРНАЛ: 3(70). СОЛИ БАРОРИШ: 2024. ЗАБОНИ МАҚОЛА: англисӣ
ЧАКИДА
Дар ин мақола ба таври умум эътироф шудааст, ки объекти омӯзиши экологияи иҷтимоӣ системаҳои иҷтимоӣ-экосистемаҳои сатҳҳои зинанизоми гуногун мебошанд. Комилан равшан аст, ки бузургтарин, глобалии иҷтимоӣ-экосистема системаи «ҷомеа-табиат» мебошад, ки биосфера ва ҷомеаи инсониро бо натиҷаҳои фаъолияти худ дар бар мегирад. Аз ин бармеояд, ки экосистемаи глобалӣ на ҳамеша як системаи иҷтимоӣ-экосистема мебошад. Барои кишварҳои мутараққӣ хатари калонтаринро ифлосшавии саноатӣ дар атмосфера ва об, хатари радиатсионӣ аз нерӯгоҳҳои барқи атомӣ ва озмоишҳои яроқи атомӣ, интиқоли ифлосшавии фаромарзӣ, вазъи экологии шаҳрҳои калон ва минтақаҳои урбанизатсия ба вуҷуд овард. Дар ибтидои асри ХХ1 несту нобудшавии пайвастаи системаҳои экологиро асоснок карда наметавонанд. Дарёфти «созишҳои экологӣ» имрӯз асосан дар байни кишварҳои пешрафтаи саноатӣ мушоҳида мешавад, ки барои ҳифзи муҳити табиӣ маблағҳои хеле калон ҷудо карда метавонанд, аммо ин бешубҳа кофӣ нест.
ВОЖАҲОИ КАЛИДӢ
экологияи иҷтимоӣ, сиёсати экологӣ, созишномаҳои байналмилалӣ, экологияи глобалӣ, омилҳои табиӣ ва антропогенӣ, маълумоти экологӣ.