АҲАМИЯТИ ДИДГОҲҲОИ АРАСТУ ВА ИБНИ СИНО ДАР БОРАИ ЗЕҲНИ ИНСОН БАРОИ ИЛМИ ПЕДАГОГИКАИ МУОСИР

ФайлНомСабт карда шуд
Download this file (23.Файзуллоева З.Б..pdf)Файзуллоева З.Б.АҲАМИЯТИ ДИДГОҲҲОИ АРАСТУ ВА ИБНИ СИНО ДАР БОРАИ ЗЕҲНИ ИНСОН БАРОИ ИЛМИ ПЕДАГОГИКАИ МУОСИР41

 


МУАЛЛИФ: Файзуллоева Зебунисо Буходировна, доктори фалсафа (Phd) аз рӯи илмҳои педагогика муаллими Донишкадаи давлатии омӯзгории Тошканд ба номи Низомӣ(Ӯзбекистон, Тошканд)

 

РАҚАМИ ЖУРНАЛ: 4(73).     СОЛИ БАРОРИШ: 2022.     ЗАБОНИ МАҚОЛА: русӣ

ЧАКИДА

Дар мақола аҳамияти нуқтаи назари Арасту ва Ибни Сино оид ба вазифаҳо ва дастовардҳои тафаккури инсон барои илми педагогӣ таъкид шудааст. Тавассути муқоисаи ақоиди онҳо тафсири фалсафии инкишофи тафаккури равонии инсон, ки дар он ибтидои маънавӣ муҳим аст, ҷамъбаст шудааст. Муаллиф моҳияти фарзияи Ибни Синоро дар бораи он, ки раванди дарки хотира ба кори тафаккур, хотираи визуалӣ, хониш вобаста буда, бо зуҳуроти возеҳият дар хотира анҷом меёбад, ки ҷузъи муҳим барои банақшагирии парадигмаҳои педагогӣ оид ба тарбия мебошанд, кушода додааст. Ба андешаи Ибни Сино, ҳадафи тарбия дуруст сохтани ташаккули шахсият дар асоси донишҳои мушаххас, ангезаҳо, талабот, нақшаҳои зиндагӣ ва арзишҳост, ки дар педагогикаи муосир низ муҳиманд. Муқоисаи ҳукмҳои Арасту ва Ибни Сино дар бораи пояҳои хирад замоне ба миён меояд, ки инсон илмҳои ҳақиқиро меомӯзад ва ба камол мерасад, пеш гузошта мешавад. Таърифи Ибни Сино, ки тибқи он, мағзи солим ҳамчун кафили тафаккури солим хизмат мекунад ва инсон тавассути худтакмилдиҳӣ метавонад ба қобилиятҳои баланди зеҳнӣ ноил гардад, барои такмилу ташаккули сифатҳои педагогӣ, салоҳияти касбӣ ва дарки иқтидори шахсии омӯзгорони муосир имкониятҳои васеъ фароҳам меорад. Ҳамин тариқ, муаллиф аҳамияти тафаккури инсонро дар таъмини педагогии тамоми раванди таълим, бахусус дар ҳамгиройии арзишҳои миллӣ ба раванди педагогии муосир ҷамъбаст кардааст.

 

ВОЖАҲОИ КАЛИДӢ

пайдоиши дониш, нафси оқил, ибтидои маънавӣ, неруи ақл, хирад, ақли назариявӣ, тафаккур, хотираи визуалӣ, хониш, тарбия